ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

29 Νοεμβρίου 2012

Αγιε του Θεού Ανδρέα !

Άγιε του Θεού Ανδρέα, της Πάτρας το καύχημα, βάλε το χέρι σου γιατί χανόμαστε…

 Αυτές τις δραματικές αλλά και πονηρές μέρες πού σαν πολίτες αυτής της χώρας σήμερα ζούμε, και πού δεν ξέρουμε αυριο το τι νεώτερο θα μας ξημερώσει, καλό είναι πλέον των άλλων, νά έχουμε το μυαλό μας πρώτα λίγο-πολύ και στον Θεό, αλλά και στους Αγίους της Εκκλησίας μας, και δεν θα χάσουμε !

Ο λόγος ενός μεγάλου κοσμικού και όχι βαθειά θρησκευόμενου επιστήμονα, ότι «ποτέ δεν γνώρισα στην ζωή μου άνθρωπο πού να ζημιώθηκε και να έχασε επειδή ακολούθησε συνειδητά τον δρόμο του Θεού και της Θρησκείας…» ίσως σήμερα στην εποχή μας να κουδουνίζει κάπως χλευαστικά και παράταιρα στ΄ αυτιά μας, αλλά πού όμως δεν παύει, γι΄ αυτούς πού ξέρουν σε βάθος τα πράγματα, να εμπεριέχει καί μία μεγάλη αλήθεια…


Εμείς εδώ οι Πατρινοί, έχουμε το επιπλέον και ξεχωριστό προνόμιο να έχει θανατωθεί στην Πόλη μας ένας από τους 12 μαθητές του Θεανθρώπου Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και Σωτήρος του Κόσμου, πράγμα πού σε καμμία άλλη πόλη της Ελλάδας δεν συμβαίνει !


Αλλά δυστυχώς όμως και παρ΄ όλα αυτά, παρ΄ όλη την υπάρχουσα εξωτερική ευσέβειά μας στο πρόσωπο του Αγίου Ανδρέα, παρ΄όλη την τιμητική προσκύνησή του, τις λαμπρές γιορτές, τις ευσεβείς γενικευμένες παραινέσεις του Μητροπολίτου μας « Αγαπητοί ευσεβέστατοι και Φιλόθεοι ( ; ) Πατρινοί », παρ΄όλες τις λιτανείες συνοδεία πολλών λαμπροφορεμένων Δεσποτάδων και τά φωταγωγημένα εορταστικά πανηγύρια μας, αρκετές φορές συλλαμβανόμαστε ένοχοι, παράταιροι, και προδότες θα λέγαμε αυτής της μεγάλης τιμής προς έναν μάρτυρα Απόστολο της πάλαι ποτέ ευγενούς Πολιτείας μας…


Μόνο τα επερχόμενα σε λίγο Καρναβάλια να αναφέρουμε, την «άκρα του τάφου» Εκκλησιαστική αντίδραση ( πού ισοδυναμεί με αποδοχή του κακού ( ; ) να δούμε ), και τα όσα «μέσω τούτων, και διά τούτων…» οικτρά επακόλουθα συμβαίνουν,αρκούν για να τινάξουν στον αέρα την « Πατρινή πνευματικότητα, την ευσέβεια και την φιλοθεϊα μας…» και άς μη γελιόμαστε τώρα δά, παίρνοντας κατά γράμμα κάποιες διαπιστώσεις παλαιών πνευματικών ανθρώπων, αλλά και Μητροπολιτικών παραινέσεων ότι «η Πάτρα είναι μία πολύ πνευματική πολιτεια».

«Κούνια πού μας κούναγε…» και ωραία θα ήταν «να είμαστε» όπως λένε, αλλά δυστυχώς άν καί φαινόμαστε, στην πράξη « δεν είμαστε » !



Ευχαριστώ τους διαχειριστές του φιλικού μεγάλου Πατρινού ιστοτόπου Patrablog για τα e-mail που μου στέλνουν.


Ι.Β.Ν.


Δεν υπάρχουν σχόλια: